Mikrokinezyterapia moduł 1/2E2 + E3 | Zabrze

Obejmuje 18 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

W programie:

• Podstawowe pojęcia i definicja Mikrokinezyterapii.
• Embriologia – rozwój i budowa zarodka, listki zarodkowe – ektoderma, mezoderma (przyosiowa, boczna, pośrednia) i endoderma.
• Pojęcie rytmów życiowych.
• Zasady mikropalpacji: postawa ciała, techniki pracy dłońmi.
• Dwa podstawowe typy urazów mięśniowych: pourazowe i „nerwowe” i sposoby ich leczenia.
• Podział mięśni  mezodermy przyosiowej (osiowe, przyosiowe, podłużne), pochodzących embriolologicznie z  szyjnego, piersiowego, lędźwiowego i ogonowego odcinka kręgosłupa.
• Diagnostyczne strefy skórne – mapy ciała mięśni pochodzących z mezodermy przyosiowej, występujące na tułowiu i kończynach dolnych.
• Patologie w/w mięśni.
• W części praktycznej: leczenie bolesności i sztywności pourazowej w/w mięśni, mające bezpośredni i pośredni wpływ na kondycję kręgosłupa oraz miednicy.

obejmuje 18 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

W programie:

• Budowa czaszki, przyporządkowanie kości czaszki do trzech kręgów czaszkowych.
• Mięśnie głowy pochodzące z mezodermy przyosiowej. Diagnostyka urazów i leczenie.
• Budowa i rozwój mezodermy bocznej: somatopleura i splanchnopleura.
• Podział i budowa 12 grup mięśniowych (dróg) przypisanych do poszczególnych kręgów kręgosłupa piersiowego i trzech grup mięśniowych przypisanych do odcinka lędźwiowego.
• Przyporządkowanie narządów wewnętrznych do określonych grup mięśniowych (dróg).
• Diagnostyka stanu mięśni prążkowanych tułowia i kończyn oraz mięśni gładkich narządów wewnętrznych.
• Patologie grup mięśniowych i narządów wewnętrznych.
• W części praktycznej: leczenie w/w mięśni, mających bezpośredni wpływ na poprawę funkcjonowania narządów wewnętrznych oraz  rozluźniania stawów obwodowych.

obejmuje 18 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych

W programie:

• „Łuki skrzelowe” czyli grupy mięśniowe (drogi)  głowy wraz z odpowiadającymi narządami wewnętrznymi (gruczołami wydzielania wewnętrznego), pochodzące z mezodermy bocznej. Diagnostyka i leczenie.
• Układ moczowo – płciowy pochodzący z mezodermy pośredniej. Rozwój embriologiczny, podział na grupy. Połączenia powięziowe narządów układu moczowo – płciowego z kośćmi i kręgosłupem. Diagnostyka i leczenie.
• Embriologiczny rozwój układu nerwowego. Budowa i rozwój ektodermy.
• „Uraz nerwowy” – definicja, budowa nerwu. Przyczyny zakłócenie przesyłu impulsów nerwowych oraz wynikające z tego patologie.
• Nauka badania palpacyjnego „urazów nerwowych” na poziomie naskórka.
• Ewolucja rozwoju układu nerwowego na poziomie: robaków, bezkręgowców, kręgowców, układu przywspółczulnego, układu współczulnego, kory dawnej, kory starej, kory nowej, ich odpowiedniki w układzie nerwowym człowieka.
• Diagnostyczne mapy poszczególnych etapów rozwoju układu nerwowego na poziomie naskórka.
• W części praktycznej: techniki diagnostyki i leczenia „urazów nerwowych” mięśni prążkowanych oraz mięśniówki gładkiej narządów wewnętrznych.

obejmuje 18 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

W programie:

• Embriologia, rozwój i budowa endodermy.
• Definicja „blizny patogennej”
• Formy i rodzaje mikropalpacji.
• Metody diagnostyki błon śluzowych narządów wewnętrznych.
• Diagnostyka urazów powstałych na skutek działania zewnętrznych czynników agresyjnych: toksyny, związki chemiczne, wirusy, bakterie, wibracje, obstrukcje.
• Techniki leczenia urazów powstałych pod wpływem w/w czynników.
• Pojęcie Ciała Pierwotnego od I do IV, strefy diagnostyczne.
• Podział urazów w zależności od czasu oddziaływania czynnika agresywnego – „szybkie” i „wolne”
• Pojęcia stadiów rozwoju i cykli rozwoju

obejmuje 18 godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

W programie:

• Embriologia, implantacja zarodka, powstawanie i budowa błon płodowych.
• Techniki badania palpacyjnego.
• Powstawanie, diagnostyka i leczenie „blizn patogennych” powstałych pod wpływem czynników emocjonalnych.
• Klasyfikacja „ran emocjonalnych”, ich diagnostyka i korekcja „śladów” zapisanych w pamięci ciała na poziome różnorodnych tkanek.
• Wpływ różnego rodzaju rodzajów traum emocjonalnych na powstawanie zaburzeń narządów wewnętrznych i dysfunkcji mięśniowych oraz sposoby ich leczenia

Egzamin praktyczny

Są dwa stopnie egzaminu, pierwszy jako podsumowanie modułów A, B i C i drugi jako podsumowanie modułów P1 i P2. Egzamin poprzedzony jest podsumowaniem przerobionego materiału.   Po zdanym egzaminie zostaje wydany Certyfikat Centrum Kształcenia Mikrokinezyterapii z siedzibą w Point a Mousson we Francji. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym znajomość teorii i praktyki na odpowiednim poziomie. Nazwisko terapeuty wraz z numerem Certyfikatu zostaje umieszczone na międzynarodowej liście Mikrokinezyterapeutów.